بسم الله الرحمن الرحیم
این که کمال نیست!
گفته شده که به عارف نامی ابو سعید ابوالخیر گفتند:
خبر داری فلان کس به آن درجه از کمال رسیده که روی آب راه می رود؟
در پاسخ ابو سعید گفت:
این که کمال نیست! قورباغه هم روی آب راه می رود!!
باز به او گفتند: فلان کس دیگر کمال بالاتری دارد و در هوا راه می رود!
در پاسخ گفت: این هم کمال نیست! پرندگان هم چنین کاری انجام می دهند!
باز گفتند: شخص دیگری را می شناسیم که در زمان کوتاهی از این طرف دنیا به آن طرف دنیا می رود! آیا این هم کمال نیست؟
ابو سعید گفت: شیطان هم چنین قدرتی دارد که سریع از این طرف دنیا به آن طرف برود! پس این هم کمال نیست!
همه گیج شدند و گفتند پس کمال چیست؟!
ابو سعید گفت:
کمال انسان در آن است که در ظاهر با مردم باشد و با آنها معاشرت کند و داد و ستد نماید و گفتگو کند و ..... اما در درونش لحظه ای از خدای سبحان غافل نباشد!------------------------------------
اگر کسی گوشه گیری را انتخاب نماید خیلی راحت می تو اند مرغک دل را بطرف زینتها و رنگ ولعابهای گوناگون دنیا پرواز ندهد!
اما اگر کسی بخواهد در میان مردم باشد و با خنده آنها بخندد و با غم آنها اندوهگین شود و خلاصه در بیم و امید و در تجارت و رفاقت با جمع و جامعه هم داستان باشد؛ خیلی سخت است که دل به زینتهای دنیا نبند بلکه دل را به دلدار حقیقی پیوند زند!
----------------------------
در دین ما به عزلت و گوشه گیری توصیه نشده و بلکه بالعکس به جمع گرایی هم سفارش شده اما این هم بدان معنا نیست که در هر محیطی حضور یابیم و با هر جمعی هم داستان شویم!
سلام
اتفاقا همین امروز امام جماعت مسجدی در بازار باهمین مضمون حدیثی از موسی بن جعفر خطاب به هشام شنیدم که ای هشام از مردم در نیامیز جز با کسی که عاقل است و از شر دنیوی و اخرویش در امان باشی
سلام
درسته! من هم منظورم از جمع گر ایی همرنگ جماعت شدن نبود بلکه در میان مردم بودن است
بسم الله الرحمن الرحیم [گل]
امام صادق علیه السلام :[گل]
مَنْ تَواضَعَ لِلّهِ رَفَعَهُ اللّهُ، وَ مَنْ تَکَـبَّرَ خَفَضَهُ اللّهُ، وَ مَنِ اقْتَصَدَ فى مَعیشَتِهِ رَزَقَهُ اللّهُ، وَ مَنْ بَذَّرَ حَرَمـَهُ اللّهُ، وَ مَنْ اَکْثَرَ ذِکْرَ الْمَوْتِ اَحَبَّهُ اللّهُ؛
هرکس به خاطر خدا تواضع کند، خداوند او را عزت و رفعت مى بخشد؛[گل]
و هرکس تکبّر کند، خدا او را پایین مى کشد؛[گل]
و هرکس در زندگانى اش میانه روى کند، خداوند به او روزى مى دهد؛[گل]
و هرکس ولخرجى کند، خداوند محرومش مى سازد؛[گل]
و هرکس مرگ را زیاد یاد مى کند، خداوند دوستش مى دارد.[گل]
اصول کافى: ج2، ص 12[گل]
سلام کربلایی!
تشکر از بابت حدیث
خدا ابوسعید را خیر دهاد! که خوب گفت.
و البته شما که نوشتی!
سلام
از ینگه دنیا چه خبر؟؟!