اندر حکایت استخدام خانمها یا استعمار خانمها؟!

بسم الله الرحمن الرحیم

اندر حکایت استخدام خانمها یا استعمار خانمها؟!

یکی می گفت:
یک کارگاه صحافی چندین کارگر مرد داشت . با همه آنها تسویه حساب کرد و برای همیشه با کارگر مرد خداحافظی کرد!
در عوض چندین کارگر زن برای صحافی گرفت. دلیلش را اگر بپرسید:
خانمها با هر شرایط کاری کنار می آیند ولی آقایا ن نه!

-------------------------

بخشی از زنان در جامعه ما  تمایل دارند بیرون کار کنند. این تمایل گاهی بدلیل اقتصادی ست (برای تامین معیشت خانواده؛ دختران یا همسران مجبورند که  کار کنند) و یا بدلیل علاقه شخصی ست که بعضی از خانمها  با کار بیرونی احساس رضایتمندی بیشتری می کنند.

بعضی هم می گویند این حق زنان است که در مورد کار بیرون از منزل؛ خودشان تصمیم بگیرند و در این مورد، بنده حقیر(!!) اعتراضی ندارم اما آنچه که جالب نیست نوع کاری ست که برخی از خانمها در بیرون از منزل دارند!

یکی می گفت:
چند کیلومتر از شهر بیرون رفتم تا به نمایندگی فلان خودرو ساز رسیدم!
چند خانم به عنوان کارکنان آنجا مشغول کار بودند که اگر خدای ناکرده در این محیط خلوت؛  آدم ناجوری حضور داشت؛ این خانمها هیچ کاری دستشان نبود!(البته این دوستم خانمها را دست کم گرفته!! وشاید هنوز لنگه کفشی نخورده!!!)

--------------------------

نوعا خانمها شرایط نامطلوب و یا حداقل دستمزد را بهتر از آقایان تحمل می کنند و وقتی چنین خانمهایی را می بینیم ممکن است احساس کنیم که به استعمار درآمده اند تا استخدام!!

شرایط نامطلوب کاری و دستمزدهای بسیار اندک یک بحث است و استفاده ابزاری از خانمها بحث دیگر!
خانمهایی هستند که مجبورند و (شاید دوست دارند!) برای حفظ موقعیت شغلی خود؛ آراستگی آنچنانی داشته باشند که مغایر با ارزشهای اسلامی جامعه ماست!

(خیلی وقت قبل از میدان انقلاب عبور می کردم. خانمی با یک آرایش عجیب که بیشتر مثل آدم فضایی ها(!!) شده بود به من گفت: آقا شما!!  گفتم: بله !! بنده را می فرمایید!!
 گفت: بله با شما هستم! لطف کنید بیایید اینجا!!
جلوتر که رفتم متوجه شدم که عشوه گری هایش برای جلب توجه من برای خرید کردن عطر و ادکلان بوده... بنظرم این دسته از خانمها  دو هدف را همزمان پیگیری می کنند!! هم فرصت شغلی و هم فرصت همسریابی!!!....)

-------------------------

شاید کسی مرا به تحجر متهم کند اما فکر می کنم مادری؛ اصلی ترین وظیفه خانمهاست و این حرف به منزله حذف نیمی از جامعه برای پیشرفت امروز ما نیست بلکه به منزله آن است که وظیفه مهم تربیت نسل بعد را به نیمی از جامعه سپرده ایم!

البته این بدین معنا هم نیست که وظایفی  را که مختص خانمهاست از آنها بگیریم و یا آن بخش از نخبگان زنان را از فرصتهای شغلی که شایسته آن هستند حذف کنیم؛ بلکه بدین معناست که جایی که این شایستگی برای آقایان هم هست این موقعیت کاری را به آنها بسپاریم!

چه خوب بود دراین زمان که فناوری اطلاعات گسترش خوبی پیدا کرده؛ دولت و مسئولین برای کار کردن خانمها در منزل؛ ایده های عملی می دادند تا در کنار ایفاء وظیفه مهم مادری؛ از سایر توانمندی خانمها نیز به نحو احسن استفاده می شد!