بسم الله الرحمن الرحیم
"پاچه خواری" را قبلا چاپلوسی می گفتند !
می گویند معاویه درزمان حکومتش با گروه مشاوران و دوستانش به طرف مکه می رفت و درطول راه؛ معاویه از تفاخرات اجدادش تعریف می کردکه پدرم ابوسفیان چنین و چنان بود و اجدادم چنین و چنان بودند و ....
(که اگر حرفهای معاویه را به زبان امروز دوبله کنیم(!!)می شود:
پدرم ابوسفیان چندین ماشین مدل 2011 داشت ! وسفر اروپا مثل رفتن به سرکوچه برایش بود! و املاکش درشمال به کوه و دشت و دریا محصور می شد! و شماره موبایلش هم بود09111111 ... !!!)
همینطور که معاویه فخر می فروخت؛ سنگی از طرف چند بچه که بازی می کردند به سر یکی از اطرافیانش خورد؛ ولی آن مرد به روی خودش هم نیاورد و حتی آخ هم نگفت!!
معاویه همینطور که درباره اجدادش چاخان می کرد متوجه شد که از سر یکی از از اطرفیان خون می آید و ظاهرا هم او متوجه نیست!!
آن فرد که وانمود می کرد محو سخنان شیرین معاویه است و گویی تازه متوجه این مسئله شده، گفت: خون؟؟؟ از سر من؟؟؟!!!
وسپس دستی به سرش کشید و گفت: عجب!! سر م خون شده؟؟ ولی قربانتان بگردم باور بفرمایید اصلا متوجه نشدم! آخه آنقدر کلام شما شیوا و دلنشین بود که اصلا نفهمیدم که بچه ها به سرم سنگ انداخته اند؟؟!!(دروغ فوق شاخ دار!)
نکته جالب آن است که کسی که پاچه خواری می کند و کسی که پاچه خواری می شود(!!) هر دو می دانند که حقیقتی در کار نیست ولی روحیه تفاخر و خود برتربینی پاچه خوار شونده(!!) از یک طرف، و زبونی و حقارت انسان پاچه خوار از طرف دیگر با عث می شود که هر دو خودشان را به خواب غفلت بزنند و به سیل تملق گویی و تملق شنوی ادامه دهند!!
--------------------
می گویند شاعر پاچه خواری برای مدح «رکن الملک» اینچنین سروده:
برج ایفل که به پاریس زند سر به فلک
زورکی تا کمر قوزک «رکن الملک» است!!!