بسم الله الرحمن الرحیم
خوشا بحالت مصطفی!
طبق عادت؛ شبها مسیر مشخصی را پیاده روی می کنم! ماشین پژو پارسی کنار خیابان توقف کرد! تصور کردم که دلش برایم سوخته و می خواهد مرا سوار کند! امانه! محمد رضا بود؛ یکی از رفقای زمان جنگ؛ حالا هم تپلتر شده بود! می خواست مطمئن شود که دعوتنامه را برای شرکت در مراسم دریافت کرده ام!
(خلاصه از بابت شام که خاطرم جمع شد ؛ گفتم : چشم!! حتما می آییم!!)
-------------------
شب خوبی بود ! تعداد زیادی از برادران رزمنده کنار هم جمع شده بودند اما همه شان جز عده معدودی پیرتر از بیست و چند سال از جنگ رفته به نظر می رسیدند! (بزنم به تخته جز خودم!!) انگار ایام بعد از جنگ برای آنها سخت تر گذشته بود!
مسئول گروهان را دیدم! مسئول گردان که پیش خدا بود!
کربلای 4 برای کشورمان عملیات خوبی نشد! عملیات لو رفته بود و تعداد زیادی از بچه های ما شهید شدند!
--------------------
من و مصطفی از زمان کودکی باهم دوست بودیم و تا آن زمان که نوجوان بودیم و در جبهه بودیم این دوستی ادامه داشت!
در آْن ایام کودکی و نوجوانی؛ مصطفی شاید فکر می کرد که من چیزهایی دارم که خودش ندارد بنابر این همه اش می گفت: حسن! خوش بحالت !!
(حتی یکبار در دوره آموزشی که سرمان را به اجبار کچل کردند و شدم حسن کچل درست و حسابی !! باز کاملا جدی گفت: حسن خوش بحالت!! کچلی هم بهت میاد!!!)
در گردان علی بن ابیطالب من و مصطفی در یک گروهان بودیم اما در دو دسته جدا ! بیادم هست که مصطفی خیلی تلاش کرد به دسته ما بیاید اما مسئول گروهان موافقت نکرد!(مسئول گروهان کمی درباره اخلاص و این تیپ حرفها برایش صحبت کرد و بالاخره مصطفی مجاب شد که دور از من باشد!)
در عملیبات بیت المقدس 7 مصطفی کمک آرپیچی زن بود ! آنطور که بچه ها بعدا به من گفتند در هنگام هجوم یک تانک پایش در چاله ای رفت و افتاد و در نتیجه تانک از روی سرش رد شد!
مسئول دسته اش می گفت: در آن تاریکی چراغ قوه را به صورتش انداختم؛ چهره اش له شدم بود!
--------------------آن روز ها مصطفی همه اش می گفت: حسن خوش بحالت! ولی این روزها من همه اش می گویم: مصطفی جان خوش بحالت!
پس بشارت باد بر شما بواسطه معامله ای که با خدا کردید و آن براستی رستگاری عظیم است!
-------------------------------
ربنا و آتنا ما وعدتنا علی رسلک ولا تخزنا یوم القیامه انک لا تخلف المیعاد -آل عمران 194
پروردگارا! به آنچه که بر پیامبرانت وعده فرمودی ما را نصیب فرما! و ما را در قیامت روسیاه نکن! براستی که تو خلف وعده نمی کنی!